آزمون سارجنت

درباره آزمون 

آزمون پرش عمودی (Vertical Jump) و توان عضلات پا:
یکی از آزمونهای رایج برای اندازه گیری قدرت انفجاری عضلات پا آزمون پرش عمودی یا پرش سارجنت (Sargent Jump) می باشد. توان عضلانی به کار انجام شده در واحد زمان می گویند.

ارتفاع پرش با نرمهای استاندارد مقایسه و نتیجه گزارش می شود. به روشهای مختلف می توان توان عضلات پا را اندازه گیری کرد. دو فرد با ارتفاع پرش یکسان اما وزن مختلف دارای توان متفاوت هستند. به عبارت دیگر با رکورد پرش عمودی برابر فرد سنگین تر توان عضلانی بیشتری نسبت به فرد سبک وزن دارد.

روش اجرای آزمون پرش عمودی سارجنت

ابتدا وزن آزمون گیرنده اندازه گیری می شود .

ورزشکار به پهلو در کنار دیوار خط کشی شده قرار می گیرد و دست خود را به بالا می برد . نوک انگشت فرد روی دیوار علامت زده می شود (نقطه شروع M1)

حالا ورزشکار یک پرش عمودی با تمام توان انجام می دهد و نقطه ایی را که با دست لمس می کند را علامت می زنیم .(نقطه پایان M2)

فاصله بین دو نقطه علامت زده شده نشان دهنده میزان توان عضلانی ورزشکار می باشد یعنی هر چه فاصله بیشتر باشد توان عضلانی ورزشکار نیز بیشتر است.

قوانین آزمون پرش عمودی سارجنت

برای پرش می توان از تاب دادن بدن و سایر اهرم های بدن استفاده کرد .
پرش باید درجا و بدون دورخیز باشد .
این آزمون سه بار تکرار می شود و بهترین رکورد لحاظ می شود .

شیوه ارزیابی

رکورد پرش عمودی با توجه به نرمهای استانداری که برای زنان و مردان وجود دارد در سطوح عالی تا خیلی ضعیف تفسیر می شود. همچنین با روشهای مختلف که از سوی محققان ارائه شده می توان توان عضلات پا هنگام پرش عمودی را نیز محاسبه کرد. 

محاسبه نتایج آزمون پرش عمودی سارجنت

اوج توان (وات) = 78.6 × ارتفاع پرش (سانتی متر) + 60.3 × وزن بدن (کیلو گرم) – 15.3 × قد (سانتی متر) – 1.308
میانگین توان = 43.8 × ارتفاع پرش(سانتی متر) + 32.7 × وزن بدن(کیلوگرم) – 16.8 × قد(سانتی متر) + 431

جدول محاسبه میزان پرش در آزمون سارجنت

آزمون پرش عمودی (سارجنت) و نمودار لوئیز

لوئیز بر اساس نتیجه ی این آزمون ( ارتفاع پرش) و وزن بدن، یک رابطه ای را برای تعیین توان بی هوازی طراحی کرد و آن را روی نمودار ترسیم نمود که تحت عنوان نمودار لوئیز معروف است. این نمودار دارای سه ستون است که در ستون اول مسافت یا ارتفاع پرش درجه بندی شده است. ستون دوم مربوط به وزن بدن است و ستون سوم که در وسط دو ستون رکودر پرش و وزن بدن قرار می گیرد ستون توان بی هوازی است. در این حالت اگر به وسیله ی یک جسم سطح صاف مانند خط کش نقطه ی مربوط به مقدار پرش ( مثلا نقطه ی ۵۰ سانتیمتر ) را به نقطه ی مربوط به وزن (مثلا نقطه ۷۰ کیلوگرم ) وصل کنیم، خطی که این دو نقطه را به هم وصل می کند، ستون مربوط به توان بی هوازی را در نقطه ی ( مثلا نقطه ی ۱۰۸ کیلوگرم در متر بر ثانیه ) قطع می کند که این نقطه یا عدد مربوط به این نقطه، معادل توان بی هوازی است.

منابع : www.evarzesh.ir  - آزمون پرش عمودی و توان عضلات پاها 

             www.brianmac.co.uk - Sargent Jump Test